blog
Een carrière bij een staalgigant als Smulders is voor een vrouw wellicht niet de meest voor de hand liggende professionele keuze. Daarom zetten we vandaag graag enkele Iron Ladies in de kijker; vier vrouwen met zo’n slordige 30 jaren op de teller bij dochterbedrijf Iemants. Alles wat er in de voorbije 30 jaar met dit bedrijf gebeurde, maakten deze dames mee vanop de eerste rij. Maak kennis met Martine Janssen, Leen De Clerck, Patricia Nuyts, Martine Wouters en Mariet de Boer.
For better and for worse
Drie decennia bij dezelfde werkgever: qua loyaliteit kan dat tellen. Nooit andere horizonten overwogen?
Patricia: “Amper eigenlijk. We hebben hier natuurlijk alle ups en downs van het bedrijf meegemaakt en zoals iedereen heb ik in crisistijden mijn kansen wel eens geëvalueerd, maar uiteindelijk ben ik altijd aan boord gebleven. Ik doe de job te graag, we hebben voldoende flexibiliteit en veel extralegale voordelen. Bovendien is het vlakbij huis. Allemaal onvervangbare troeven. ”
Martine J.: “Mijn job hier wordt gekenmerkt door een grote dosis variatie. Het moet ook gezegd: ik heb een goede baas (lacht). Bovendien spreekt de sector mij ook echt aan. Het gaat o.a. over spectaculaire architectuur en de creatie van werkelijk bijzondere constructies. In combinatie met flexibiliteit en fijne collega’s werd dit voor mij een plek om te koesteren.”
Martine W.: “Ik ben wel even weg geweest, maar het is veelzeggend dat ik hier nu terug ben. Als secretaresse geldt die troef van flexibiliteit natuurlijk minder, maar toch kan ik in overleg uren vrij nemen op de momenten dat het voor mij echt télt.”
Leen: “Er wordt hier zeker naar je geluisterd. Ook intern kan je vele kanten uit wanneer je dit goed motiveert. Dat zegt wel iets over de waardering en het vertrouwen dat je hier krijgt.”
Mariet: "Smulders is een prachtig bedrijf. Ik ben met de firma meegegroeid vanuit de Nederlandse tak. Ik ben begonnen bij het bedrijf Smulders Machine- en Apparatenbouw BV in Mierlo. We zijn daarna naar een hoofdkantoor verhuisd in Helmond en vanuit Helmond naar Arendonk. Bijna vanaf het begin ben ik, naast HR assistent, werkzaam als de secretaresse van Albert Smulders. De platte organisatie van Smulders heeft me altijd erg aangesproken, iedereen wordt gewaardeerd in zijn/haar functie binnen de organisatie."
Wat zijn voor jullie de grootste troeven van dit bedrijf?
Mariet: "Er wordt ontzettend goed voor het personeel gezorgd. Je krijgt alle mogelijkheden om je verder te ontwikkelen binnen de diverse bedrijven. Daarnaast worden er ook diverse evenementen georganiseerd voor het personeel, zoals teambuilding, personeelsfeest, bedrijfsbezoeken en natuurlijk de vakantieborrels."
Patricia: “Mij valt vooral op dat het bedrijf steeds mee is gegaan met z’n tijd, ook nu nog. Op alle niveaus staan ze open voor iedere mogelijke verandering. Dat voel je ook aan de manier waarop er met personeel wordt omgesprongen.”
Leen: “We hebben die evolutie natuurlijk mee ervaren. Vroeger was 5 of 6 weken ouderschapsverlof opvragen gewaagd, nu is dat normaal. Een goede werk/privébalans is nu een vanzelfsprekendheid.”
Martine J.: “Het eerste woord dat mij als troef te binnen schiet is vernieuwing. De projecten worden steeds boeiender en prikkelender. Met de sterke schaalvergroting is het niet langer mogelijk om iedereen binnen het bedrijf goed te kennen. Onvermijdelijk ontstaat er zo wat afstand tussen de departementen, maar het bedrijf staat voor alles open, ook voor initiatieven om het personeel meer te verbinden. Toch zijn teambuilding events nu opgedeeld, dat kan ook niet anders.”
Leen: “Die openheid voor verandering maakt dat hier werken, ook als vrouw, resoluut en ten goede is veranderd de laatste 30 jaar. Toch kan je er geen waardeoordeel over vellen; alles past in zijn tijdsgeest. Vroeger was het ook leuk.”
Vrouwen van de (mannen)wereld
Wat meteen opvalt, is dat deze dames gelijkheid vanzelfsprekend vinden. Zo wordt het (gelukkig) ook ervaren...
De staalnijverheid wordt nog steeds gezien als een mannenbastion: Merk je dat als vrouw?
Leen: “Ik denk niet dat we hier nog concrete nadelen ondervinden als vrouw. Dat zou ook niet ok zijn. Een eigentijds bedrijf moet investeren in al zijn mensen. Dat is ook een gevolg van de relatieve schaarste op de arbeidsmarkt; goede mensen wil je houden. Mocht er een concreet verschil zijn in hoe vrouwen worden benaderd, dan zouden wij hier geen 30 jaren blijven werken.”
Martine J.: “Aan de cijfers merk je wel dat deze sector vooral mannen aanspreekt. Over de hele organisatie zijn we met 117 vrouwen op een totaal van 1018 werknemers. Dat is natuurlijk geen evenwicht. Procentueel is ons aandeel wel enorm gestegen tegenover de begindagen. Aan dit tempo zullen we sowieso steeds dichter bij een evenwicht uitkomen.”
Leen: “Het mág ook zo zijn dat bepaalde sectoren het ene geslacht meer aanspreken dan andere. In een naaiatelier zal je ook minder mannen aantreffen. Ik denk wel dat geslacht vroeger een rol kon spelen bij sollicitaties, de tijdsgeest alweer, maar ondertussen maakt dit absoluut geen verschil meer.”
Martine W.: “We zagen de voorbije jaren vrouwen ook steeds meer toegang krijgen tot alle lagen van dit bedrijf: van de operationele functies tot ingenieurs. Al zal zeker het fysieke, operationele niveau gedomineerd blijven door mannen, maar dat is gewoon logisch.”
Enig ervaringsdeskundig advies voor ‘lotgenoten’; vrouwen in een mannensector?
Martine J.: “Simpel: ze moeten hun mannetje staan. De gelijkheid is er en hiërarchie bestaat alleen nog op papier. We spreken iedereen, van basis tot top, met de voornaam aan (dat is nooit anders geweest). Je hebt het dus zelf in de hand. Je moet het vertrouwen verdienen zoals dat voor iedereen geldt. Doe je je werk goed, dan krijg je vertrouwen. Dat heeft niets met ‘vrouw zijn’ te maken.”
Patricia: “Ik vind wel dat er zaken ten goede zijn veranderd. Vroeger was een baas toch meer een baas. Je moet je gewoon niet laten intimideren.”
De evolutie van Smulders
Hoe hebben jullie het bedrijf zien groeien/veranderen?
Patricia: “Alles gaat sneller. Dat zie je bijvoorbeeld aan het tempo van de aanwervingen. Ook aan het gebouw hier in Arendonk merk je die snelle groeicurve. In enkele decennia zijn we van één naar vier verdiepingen gegaan. De aandacht voor veiligheid is ook sterk gegroeid. Die aandacht was er altijd al, maar nu is ze alomtegenwoordig.”
Mariet: "Toen ik begon bij Smulders waren er 3 bedrijven in Nederland en een bedrijf in Portugal. In de jaren daarna groeide dit uit tot een groep bedrijven in Nederland, België, Portugal en Polen. Op de top in 2006 waren er ruim 1.500 mensen werkzaam bij Smulders Groep. In de jaren die volgde is heel veel gebeurd; de bedrijvengroep onder Smulders is opgesplitst en het hoofdkantoor is naar België verhuisd. Inmiddels zijn we weer hard op weg om even groot te worden als destijds in 2006."
Leen: “De aard van de projecten is stevig gewijzigd. Vroeger waren het vooral hallen en bruggen, nu zijn het offshore projecten, complexe en grote constructies. Dat maakt het werk spannender én maatschappelijk relevant. Uiteraard heb je daar als boekhouder niet rechtstreeks mee te maken, de volledige reikwijdte zien we niet, maar het geeft een ander elan. Niet dat het hier ooit ‘gewoon’ was (lacht): geen enkel bedrijf is ooit maar gewoon.”
Martine J.: “Wanneer je ergens komt of klanten hier ontvangt, geeft dat toch wel enige fierheid. Je kan een indrukwekkend palmares voorleggen. Mensen zijn doorgaans behoorlijk onder de indruk. Ook dat is natuurlijk fijn.”
